Buckfast ana arı üretimi
Ağır kriterlere (24 kriter) tabi tutularak,belli eşleştirme metotlarından faydalanarak meydana getirilmiştir. 1920 yılından bu yana pedigrisi (soy ağacı) yazılıdır.
Peki, Buckfast arısı dünyanın neresinde? Buckfast arısı dünyanın her yerinde. Profesyonel arıcılık yapan hangi arıcı böyle bir arıyla çalışmak istemez? Buckfast arısı Alman kökenli Br. Adam, (asıl adı Karl Kehrle) tarafından oluşturulmuştur.
Kendileri İngiltere’de Bucfast-Abbey manastırında 1915 yılında arıcılık bölümüne atandığından itibaren Prof. Ludwig Ambruster’in “Bienen Zuchtungskunde” adlı kitabını okuyarak yola çıkmıştır. İlerleyen yıllarda çiftleştirme metotlarını geliştire- rek, “Melez Azmanlığını“ en üst seviyeye çıkarta- rak, arıcılıkta hiç beklenmeyen performanslar elde etmiştir.
Buckfast Arısının GeçmişiBr. Adam’ın 1915 yılında Buckfast-Abbey Manastırında arıcılığa atandığı yıl manastırın 46 arı kolonisi bulunmaktaydı. Tam bir yıl sonra 46 koloniden 30 koloni söner. Sönme sebebi ise “acarapis” yani Trake akarından meydana gelir.
Sönen koloniler Apis melli ca melli ca yani Bati Avrupa siyah arı ırkıdır. Geri kalan koloniler ise Apis mellifera mellifera arı ırkı ile İtalyan ve Karniyol ırklar olduğu ortaya çıkar. Elbette bu Br. Adam’ın dikkatini çekmiştir. Zamanla bu melez arıların daha dayanıklı olduğunun farkına varır. Bu gözlemden sonra Br. Adan okuduğu kitaplardan edindiği bilgiler kanalıyla bu melezlemeyi gelecek yıllarda daha çok geliştirmekle uğraşmıştır.
1917 yılında İngiliz ana x İtalyan erkek arılarıyla eşleştirme yaparak Manastırda koloni sayesini o yıl 100 adete çıkarmıştır. 1919 yılında Manastırda arıcılığı tam eline alan Br. Adam, o yıl elinde bulunan F1’leri (İngiliz ana X İtalyan erkekleri) ile Kıbrıs ırkını eşleştirir. Ayni Kafkas arısı gibi Kıbrıs arısından randıman alamadığı için, zamanla Kıbrıs arısıyla melezlemekten vaz geçmiştir. Bu olay daha çok ırklarla eşleştirmenin ilk başlangıcıdır.
İlerleyen yıllarda melezlemeleri yukarıdaki yazmış olduğum ülkelerden getirdiği kraliçeleri elinde bulunan materyallerle eşleştirerek melez Buckfast suni ırkını oluşturmuş ve inanılmayacak yüksek performanslar elde etmiştir.
Buckfast ana arı üretimi
Buckfast arısında şu anda kullanılan lugistica, carnica, cecropia, caucasica, intermissa, mellifera mellifera, intermissa, fasciata, cyprus, anatoliaca ve sahariensies arılarıdır. Br. Adam bu yukarıdaki ırkları kendi elinde olan Buckfast hatlarıyla 1+ 2+ 3+ 4 kere eşleştirmenin sonuçlarını birer birer not tutmuştur.
Bu elde ettiği bilgileri Buckfast arısının ağır kriterleriyle karşılaştırarak yeri gelince 1200 kraliçeden en yüksek performanslı olanı damızlık olarak kullanmıştır.Br. Adam ve bu işlere gönül veren öğrencileri gibi, her daim ve her yerde Sinop arısını pozitif olarak dile getirmiştir.
Br. Adam’ın tuttuğu notlarda görüyoruz ki ilk başlangıçta çeşitli ülkelerden getirdiği kraliçeleri ile elinde bulunan hatlarına kan katmıştır. Bu ülkeler içinde en son yaptığı gezi, Kenya ve Tanzanya ülkelerinedir. Bu ülkelerden siyah Monticola kanını hatlarına ilave etmiştir.
Br. Adam’ın en yakın öğrencileri (Thomas Ru- eppel, Keld Brandstrup gibileri), Br. Adam’ın bıraktığı yerden bu işi ele alarak, ilerleyen yıllarda Yeni Zelanda, Avustralya, Güney Afrika, Rusya, gibi ülkelerden getirilen kanları Buckfast arısına başarılı olarak katmışlardır. Kısaca şunu diyebiliriz: Buckfast arısı, melezleştirmede sınır olmayan bir suni ırktır. Bir satranç oyunu gibi zor olan bu melezleştirme metotlarında elde edilen kraliçeler profesyonel arıcılık yapan arıcıların yüzünü halen güldürmektedir.
Buckfast ana arı hatları
Bu işe gönül veren ve Br. Adam’dan bire bir ders alan üç beş kişi kalmıştır. Bunların içinde en ileri gelen kişi Alman kökenli Thomas Rueppel’dir. Kendisi Br. Adam’ın bire bir öğrencisi diyebiliriz. İkinci olan ise Danimarkalı Keld Brandstrup. Bu kişiler Buckfast arısını ayakta tutup hatta bir adim ileri götürmüşlerdir.
Buckfast Arısı Nasıl KorunmaktadırBuckfast arısı en uygun şekilde tecritli alan ile korunmaktadır. Bu son zamanlarda suni tohumlama ile de yapılmaktadır. Elde edilen tecrübelere bakıldığında canlılık ve en dayanıklı kraliçe adadaki doğal çiftleştirmelerden elde edilmektedir.Thomas Rueppel’in kendisi Baltrum adaşında kendi koyduğu erkek kolonilerle çiftleştirme yapmaktadır. Keld’in ise kendisine ait 3 çiftleştirme adası vardır. Bunların en önünde gelen Nexlo adasıdır. Keld ortalama yılda 8.000 kraliçe üretmektedir.
Hollanda gibi bir ülkede Buckfast arısı için iki çiftleştirme adası vardır. Biri Ameland ve öbürü ise Marken adasıdır.
Marken adası seçkin kişilere açık olurken, Ameland her arıcıya açıktır. Marken adasında her yıl ağır seleksiyon kriterlerine tabi tutularak seçilen 24 erkek kolonisi yerleştirilir.
Adada etkin çiftleştirme olabilmesi için yeterince erkek olması şarttır. Bu yüzden erkek koloni sayısı daima yüksek tu- tulmaktadır. Marken adasına bir sezonda 1500- 1700’den fazla ruset kabul edilmez. Bu adanın özelliği damızlık kraliçe yetiştirenlerin tercihi olmasındandır.
